In Engeland heb je Leicester City, in Maassluis Excelsior, maar dat valt natuurlijk allemaal in het niet bij de prestatie van dit vriendenteam. Begonnen in de C poule dit jaar, gewoon een beetje onbekommerd tegen een bal aan trappen om half vijf op zaterdagmiddag. Dan hoor je in de kantine te zitten, maar wij deden het. Elke 14 dagen ergens anders in het westland, je zou het aan kunnen fietsen. Wateringen was net ff te ver, toen hebben we een Bob geregeld. Geloof ik.
Maar er is wat gebeurt wat niemand uit kan leggen, wij begrijpen het ook nog niet helemaal, we verloren gewoon niet meer! We waren gewoon ook best goed eigenlijk! De C poule waar we begonnen (er zijn 4 poules,red) was voor de opwarming. Niet vragen tegen wie we moesten maar met hoeveel we zouden winnen. Er begon een vorm van zelfvertrouwen te groeien...ongekend, apart gevoel, maar heerlijk. Kampioen natuurlijk. Maar dat telt dan niet echt hè, we moesten door. De B poule liepen we eigenlijk fluitend door, er stond geen rem op! Loop je gewoon een beetje aan te kloten heb je weer gewonnen! En daarna gewoon keihard bierdrinken hè, het blijft wel een leuk bijzaak spelletje. Alleen ben je wat later thuis dan vroeger, nou ja, shit happens. Maar weer gepromoveerd. En dan? Zit je opeens in de A poule! Serieuze shit! Tegen spelers die 20 jaar in het eerste elftal van hun club gespeeld hebben...hebben wij er net iets minder van.. 1 ofzo, misschien 2, geen namen..
Maar; we bleven gewoon winnen! We wisten het ook niet meer, wat is dit, is dit nou de A poule, zijn hun nou niet zo goed en wij wel?
Afgelopen zaterdag de laatste speelronde bij Maasdijk, nooit ongezellig daar, we hadden genoeg aan een gelijkspel. Dus wat doen wij, juist, gelijkspelen. We zijn geen 20 meer natuurlijk, routine en meer van die dingen geven dan de doorslag.
De wedstrijd; het leefde toch wel bij sommige spelers. Drie keer poepen voor tweeën duidt toch op enige spanning. Verder geen opzienbarende bijzonderheden. Ja, 1 nog, iedereen was bijna op tijd! Toch meer spanning!
Een aftastend potje in het begin, KMD misschien iets meer aan de bal, maar nooit gevaarlijk en wij gewoon professioneel afwachtend. Klaas had eigenlijk een makkie de eerste helft. En dan ook gewoon 1-0 maken, Wibo na een vlot lopende aanval. Buit half binnen, maar dat dekselse KMD schoot heel stiekum vlak voor rust de 1-1 binnen... Onnodig uiteraard. Best een domper.. Maar de tweede helft was helemaal niet spannend, het was gewoon voorbestemd dat we dit over de streep gingen trekken. Klaas moest toch een paar keer aan de bak, eigenlijk heeft hij ons geredt. Is dat met dt? Maakt niet uit, we hebben historie geschreven, een nieuw sprookje geschreven..iedereen was gewoon een beetje beduusd, het daalde nog niet in..het duurde ruim een kwartier voordat iemand zich bedacht om bier te gaan halen..een hele nieuwe en aparte ervaring. En dat op die leeftijd. Maar wat een jaar. Alles klopte. Na die weifelende eerste krat, de vlottere tweede op het veld begon het een beetje door te dringen..
WE ZIJN DE BESTE VAN HET WESTLAND !
Eigenlijk hadden we de dubbel moeten pakken, de derde helft bokaal. Maar die hadden we 4 jaar geleden al gewonnen, dit was een geste van de organisatie denk. Volgend jaar is tie weer voor ons.
vv Maasdijk bedankt voor het organiseren en eten en drinken deze finaledag, super geregeld!
Wij zijn blij !!
